Jurriaan Kamp over de oplossing voor het klimaatprobleem

Jurriaan Kamp studeerde internationaal recht in Leiden. Tijdens een stage bij NRC Handelsblad werd hij echter gegrepen door de journalistiek, een vak dat hem niet meer losliet. Tot 1993 was hij er chef van de economische redactie. Wel had Jurriaan grote moeite met de manier waarop het nieuws wordt gebracht. En dat heeft hij nog steeds. ‘Hoe leuk ik het ook vond om op zo’n grote redactie te werken, ik ontdekte dat je er toch altijd bezig bent met de problemen in de wereld. Het is vooral slecht nieuws dat op de voorpagina van de krant staat en dat op tv komt. Nieuwsmedia berichten veel te veel over de problemen, zonder dat er oplossingen worden geboden. Ik denk veel liever in oplossingen.’

Oplossingen

‘Ik ben wel geïnteresseerd in problemen, want zonder probleem is er ook geen behoefte aan een oplossing, aan innovatie,’ vertelt Jurriaan Kamp. Als voorbeeld geeft hij de klimaatverandering, een belangrijk thema in zijn leven. ‘Door de manier waarop de klimaatverandering wordt belicht, krijg je als lezer en kijker vaak het gevoel: het is al te laat, ik kan er niets meer aan doen. Terwijl, als je mensen wilt motiveren om er zich er nú voor in te zetten, moet je meer doen dan alleen het slechte nieuws brengen. Daarbij: ik geloof dat er niks is dat wij mensen leuker vinden dan een probleem oplossen. De tevredenheid, de voldoening die dat geeft. En dat hoeven echt geen grote dingen te zijn. Alleen al door het leven van iemand anders iets te verbeteren, draag je bij. Bijvoorbeeld door te zorgen voor een vriend of buurman. En dat geldt ook in het groot. Zo kunnen we met alle technologie die we hebben van de fossiele brandstoffen af, dus dat moeten we ook doen.’

Kamp Solutions

Alles bij elkaar reden voor Jurriaan Kamp om in 1995 zijn eigen medium op te richten, Ode , later The Optimist. Inmiddels maakt hij vier keer per jaar vanuit zijn woonplaats Santa Barbara in Californië de opvolger van dit magazine: Kamp Solutions. ‘Er staan ook wel wat artikelen van anderen in, maar ik doe het helemaal zelf. Ik heb bewust geen redactie meer, want al die managementtaken leiden af van wat ik het liefst doe: zelf artikelen maken. Daardoor groeit het blad niet zo hard als wellicht had gekund, maar dat vind ik prima. Het is klein, maar fijn.’ De ondertitel van het magazine luidt: For People and Planet. Jurriaan legt uit: ‘Het gaat niet alleen over onze planeet, maar ook over mensen. Zaken op het gebied van gezondheid en welzijn, maar ook hoe we de samenleving rechtvaardiger en gezonder kunnen maken.’
Jurriaan Kamp laat zijn magazine drukken op steenpapier. Het is maar een van de initiatieven waarbij hij is betrokken op het gebied van duurzaamheid. ‘Dat is papier gemaakt van steengruis vaak afval van mijnen. Bij de productie worden geen bomen en water gebruikt.’

Klimaatverandering

Maar een magazine drukken op steenpapier betekent nog geen grote bijdrage aan de strijd tegen de grote klimaatverandering, stelt Jurriaan. Waar die bijdrage wel in zit, legt hij graag uit. ‘50 procent van de wereldpapiermarkt betreft verpakkingen, vooral heel veel (golf)karton, en het mooie is: het is gelukt om twee jaar geleden ook van steenpapier karton te maken. Dat is echt een gigantische bijdrage van het oplossen van de problemen in de wereld. Sterker, ik denk echt dat er geen grotere oplossing is voor onze planeet dan het aanplanten van bomen en die vervolgens ook laten staan. Bomen halen niet alleen CO2 uit de lucht, ze creëren ook schaduw en in schaduw ontstaat leven. En dus diversiteit. We raken nu steeds meer dier- en plantensoorten kwijt. De aarde is nog maar voor 30 procent bebost, waar dat vroeger 50 procent was. En daar moeten we naar terug. Door het maken van steenpapier hoef je geen bomen meer te kappen. Ideaal!’

Bijkomend voordeel is dat materiaal gemaakt van steenpapier eindeloos kan worden gerecycled. ‘Steenpapier is gemaakt van mineralen. Die breken niet af. Dat betekent dat je steenpapier zolang er een planeet is, kunt recyclen. De innovatie komt uit Taiwan. Het is van groot belang dat er in de hele wereld steenpapierfabrieken komen. En dat is een van mijn missies.’