‘Het was een heel donkere tijd, maar ik heb het afgelopen jaar aangepakt om veel te leren, op alle vlakken, en om aan dingen te werken. Om een betere versie van mezelf te worden op alle fronten, als mens, muzikant, vriend – zonder cheasy te willen klinken. Soms moet je rock bottom raken om bepaalde dingen te zien. En, weet je, sommige mensen geloven het misschien niet, maar voor het debacle wilde ik al stoppen met muziek maken. Ik had mijn shows al gecanceld. Ik had geen inspiratie meer, voelde het niet meer. Terwijl: ik wil alleen uit inspiratie werken, niet voor het geld of voor de roem. En toen gebeurde dit. Pas een halfjaar na het dieptepunt zag ik ineens weer waarom muziek zo veel waarde heeft voor mij.’

Learn the hard way

Het is ook een keuze, vindt Dotan. ‘Je kunt in de ellende blijven hangen of je grijpt het aan om er iets van te leren. ‘Sometimes you need to learn the hard way. Je moet jezelf ook aankijken: wat is mijn aandeel hierin? Altijd twijfelde ik aan mezelf en aan mijn kunnen. Ik heb ervan geleerd om op mezelf te vertrouwen en in mezelf te geloven. Nu wil ik gewoon de best mogelijke muziek maken en shows spelen. Ik weet hoe het is om op werkgebied alles kwijt te raken. Het enige waar ik op kon terugvallen waren de mensen om mij heen. Die stonden allemaal voor en achter me, ze hebben me er echt doorheen getrokken. Zonder hen had ik het niet gered.’

Nieuwe plaat

Dankzij het voorval voelt Dotan zich voor het eerst in zijn leven vrij om te zingen en de muziek te maken die hij echt mooi vindt. ‘Lager dan ik ben gegaan, kan eigenlijk niet, dus ik dacht: tekstueel en muzikaal ga ik nu niets meer uit de weg. Dat betekent dat er op de nieuwe plaat veel verschillende sounds zijn te horen. Ik ben niet meer in een hokje te plaatsen. Ik zag de studio als een soort speelplaats. Zo leek het me lekker om met beats te werken, meer te experimenteren. Dat heb ik dus gedaan. Het is een mengeling van sounds geworden.’

Daarbij komt dat waar artiesten vroeger een vast stramien dienden aan te houden (album uitbrengen, toeren, de studio in) ze tegenwoordig niet meer vastzitten aan een concept. Dotan: ‘Je kunt een liedje uitbrengen op het moment dat jij denkt dat het het juiste moment is. Ik heb wel een platendeal getekend, maar ik licenseer mijn plaat uit. Ik ben nu mijn eigen platenbaas en zit niet meer vast. Ik voel me ook veel vrijer. Al met al is vorig jaar dus een blessing in disguise geweest. Als het allemaal niet was gebeurd, was deze plaat er niet geweest. Dan had ik als muzikant niet hier gestaan.’

Een nieuw begin

Achteraf bezien zou hij ook willen dat hij al eerder van de mooie momenten had kunnen genieten in plaats van dat de angst telkens weer de overhand nam. ‘Dat wil ik heel erg gaan doen: volop genieten. Numb is net uit, mijn nieuwe singel. Er komt dit jaar veel nieuwe muziek uit. Ik ga ook zeker weer spelen. Het voelt als opnieuw beginnen, en daar heb ik enorm veel zin in. Ik heb er geen verwachtingen bij, als in: ik moet dit of dat behalen. Ik ga het op mijn eigen tempo doen. Ik geloof heel erg in wat ik heb gemaakt. We zien wel wat er gebeurt.’